Falen in de regelgeving is de laatste tijd een hot topic in Australië. Koninklijke commissies in de financiële sector en de ouderenzorg hebben grote tekortkomingen in de regelgeving aan het licht gebracht.

De schade die door deze onoplettendheid is aangericht, is aanzienlijk. Regelgeving is niet alleen bureaucratie. Het beschermt de belangen van degenen die hun geloof, geld en in sommige gevallen dierbaren in gereguleerde instellingen steken.

Crown, de grootste casino-exploitant van Australië, wordt in verband gebracht met de georganiseerde misdaad, het witwassen van geld en versnelde visa voor grote gokkers. Al deze zaken vallen onder de verantwoordelijkheid van de kansspelregelgevers.

Toch lijken regelgevers het te hebben gemist, ondanks hun sleutelrol bij het voorkomen van criminele beïnvloeding van gokexploitanten.

De Victorian Commission for Gambling and Liquor Regulation wordt al enige tijd onder de loep genomen.

In 2017 wees de Victoriaanse auditor-generaal erop dat het vermogen van de VCGLR om Crown (en andere drank- en gokgelegenheden die het ook reguleert) te reguleren, teleurstellend was. In zijn conclusies merkte de accountant op:

Er is behoefte aan VCGLR om haar toezicht op het casino te verbeteren. VCGLR is niet in staat om aan te tonen dat haar casinotoezicht efficiënt of effectief is zoals vereist is voor de best practice-regulering van een belangrijke deelnemer in de gokindustrie van Victoria.

In 2016-17 verloren gokkers die het Crown's Melbourne-casino gebruikten A $ 1,56 miljard. Het aandeel van de Victoriaanse regering hierin, via belastinginkomsten, was A $ 207,7 miljoen. Het Crown-casino in Perth ontlast zijn klanten van A $ 622,8 miljoen. De WA-regering kreeg hiervan A $ 61,9 miljoen.

Deze inkomsten zijn belangrijk voor staatsoverheden die krap bij kas zitten. Met weinig bronnen om inkomsten te genereren, en veel belangrijke items om te financieren, hebben staten inkomsten nodig.

Toch heeft Crown veel voordelen in vergelijking met zijn rivalen in de gokindustrie. Het exploiteert monopoliecasino's in zowel Victoria als WA, betaalt een laag belastingtarief in vergelijking met zijn rivalen in de voorsteden in Victoria (pub- en clubgokautomaten betalen ongeveer 37% van de gokinkomsten aan de staat), en heeft veel minder beperkingen op haar activiteiten.

In Victoria heeft Crown bijvoorbeeld rookruimtes in het casino, heeft het onbeperkte weddenschappen op veel van zijn gokkasten, heeft het geldautomaten op het terrein, is het 24 uur per dag geopend en lijkt het in staat te zijn goedkeuring te krijgen voor de planning zonder de gebruikelijke drukte.

In het geval van de voorgestelde ontwikkeling in Barangaroo aan de haven van Sydney, is het ongevraagde bod op een wolkenkrabber met casino, luxe appartementen en een hotel doorgevaren met steun van zowel de overheid als de oppositie.

Crown geniet duidelijk gunstige toegang tot besluitvormers. Dit lijkt zich ook uit te strekken tot regelgevers.

Regelgevers zouden zich moeten bezighouden met het beschermen van kwetsbare mensen en het minimaliseren van schade. Maar er zijn aanwijzingen dat ze ook op dit gebied hebben gefaald.

De dagelijkse uitbuiting van de gewone gokkers die het grootste deel van het geld bijdragen dat naar de gokindustrie in Australië gaat (ongeveer A miljard per jaar) trekt minder belangstelling, maar is aantoonbaar minstens zo belangrijk.

Dit zijn echter het topje van de ijsberg. De uitbuiting van kwetsbare mensen door gokexploitanten in het hele land heeft een eigen onderzoek nodig, en regeringen moeten de wil vinden om te reguleren in de oprechte belangen van gewone mensen.